Me burrin më kanë martuar që 15 vjeçe me shkuesi dhe ai pinte shumë aIkool dhe nuk donte te punonte. Jeta në shtëpinë e tij ishte një ferr i vërtetë.Vjehrra e sëm urë që vetëm i shërbeja dhe burrin tërë naze për çdo gjë. Nuk e ndjeva dot kurrë dhe ndoshta kjo është arsyeja që as fëmijë nuk bëmë, edhe pse jemi të dy në rregull.
Vjehrri ishte i vetmi që mbante familjen, pasi punonte në emigracion.Gjithsej e kam parë vetëm 3 herë dhe është shumë i mbajtur, madje dukej më i ri edhe se i biri që ishte 23 vjeç.Kur për burrin u hapën fjalë se më tra.dhtonte me mësuesen e një shkolle, u thashë vëllezërve dhe duke parë situatën time që ai më mbante si shërbëtore me rimorën në shtëpi.
Një çlirim për mua, mu duk sikur rilinda dhe nuk e mendova mentalitetin.Një ditë na vjen në shtëpi ish-vjehrri. Kishte marrë vesh ndarjen dhe vjen të flasë me ne. Por në shtëpi isha vetëm unë.Sa hyri më çmendi aroma e trupit të tij dhe sjellja aq fisnike.Sikur nuk e ka bërë ai atë djalë që pata për burrë.Duke biseduar më kapi dorën, teksa qaja dhe i tregoja vuajtjet që më kishte bërë i biri.Më puthi në ballë dhe aty më tha që jam shumë e bukur dhe “do të të bëj të lumtur unë”.
Kishte shumë ekspe riencë dhe u ndj eva femër, jo si me të birin që më shumë më Iëndonte.Ai u kthye në emigracion e tani mbajmë kontakte dhe thotë që do të më marrë me vete. Si t’u them vëllezërve?Se ai është i martuar dhe unë kam qenë e martuar me djalin e tij. Por ne të dy duhemi dhe duam të krijojmë familje,shkruan ajo.